Wednesday, May 14, 2008
Kung Bakit Ako Masaya
Alam mo ba?

Siyempre hindi pa, hindi ko pa naman sinasabi sa 'yo. Pero gustong-gusto ko na talagang sabihin. Sobra. Kasi alam mo, sobrang saya ko ngayon. 'Yung saya na gigising ako sa umaga na parang nakapuwesto na agad 'yung labi ko na nakangiti, kumbaga parang automatic, na parang hindi na bumabalik sa dating puwesto. Heto na, ayoko na patagalin pa, kasi kinikilig na ko sa sobrang saya. Wala lang, gusto ko lang magsulat ng masaya ngayon, kaya ililista ko ang mga dahilan kung bakit ako masaya, ngayong araw, noong mga nakalipas, at sa mga susunod pa na sandali.

Heto, heto. Huwag ka na magalit.

I. Masaya ako dahil sa kaniya.

Oo, tama ka. Chummy mode!

Masaya kasi nakatagpo ko siya, 'yung parang heto na, huli na 'to, at siya na talaga. 'Yung ganoong pakiramdam. 'Yun bang, wala nang hahanapin pa. Basta siya na, at hindi ko maipaliwanag kung bakit. Basta masaya ako dahil sa kaniya. Sobra.

II. Masaya ako dahil sa Norwegian Wood.

Unang libro ko ito ni Haruki Murakami, isang premyadong manunulat na Hapon. Napakahusay nang pagkakasulat at hindi ko maipahiwatig ang saya na binigay nito sa 'kin kahit na nalagasan ako ng limandaang piso, at binili ko ito kahit pulubi ako ngayong bakasyon.

Syet, sinasabi ko sa 'yo, sulit 'yung 500 bucks pare! E simulang pangungusap pa lang, ulam na. Hindi mo na titigilan ang pagbabasa nito, lalo na kung may hilig ka talaga sa panitikan.

Masaya ako sa pagbabasa nito, kahit na nalungkot ako sa mga nangyari sa tauhan. Palaisipan pa 'yung wakas, kaya hindi ko maintindihan kung ano dapat kong maramdaman. Tapos may mga pagkakataon pa na naiiyak na ko dahil nadadala ako nang kuwento. Oo puta, kung pasista ako, nawala na pagkalalaki ko! Pero masaya ko, kasi sobrang astig nitong libro. At bibili pa ko ng ibang libro niya, kahit na mamulubi ako, kasi masaya ako dahil nakabasa na ako ng isang nobela niya, at hindi ito ang huli.

III. Masaya ako dahil sa paglipat ng kurso.

Oo, sa wakas ultra mega syet.

Teka, teka, gusto ko pa magmura ng mas malakas.

Putang-ina!!! Yahoo! Nakalipat na ko ng kurso!

Nasa Malikhaing Pagsulat na rin ako sa wakas, matapos ang isang taong paghihintay. Akala ko wala nang pag-asa, hanggang noong nakaraang linggo, tinawagan ako para mag-eksam at para sa panayam. Hayun, nagpunta ako.

E di 'yun! Nag-eksam ako. Mahirap na madali. May mga tanong kasi na mahirap sagutin, katulad nang kung ano para sa akin ang pagiging "malikhain." Pero pinilit ko naman lahat sagutin sa buong kakayahan ko. Pagtapos ng eksam, kinapanayam na agad ako. 'Yung isa, prof ko dati, tapos 'yung isa, prof na sikat ding manunulat. E di parang joke time 'yung interbyu! Kasi magkakakilala na kami halos, at pang-miss universe pa 'yung mga tanong. Todo sagot naman ako ala studious at masipag na bata. Nagustuhan naman nila 'yung mga sagot ko.

Tapos ng interbyu, tinanong ko kung babalik pa ko para sa resulta. Ang sabi nila, hindi na, kasi pasok na raw ako. Doon ako sumabog sa tuwa! Parang hindi lang palakpak 'yung nagawa nung tenga ko, parang sumayaw pa siya, kumanta, at nagpapiyesta! Nakakatuwa talaga, dahil sa wakas, nasa gustong kurso na ako.

Kaya paalam mga elitista sa sikolohiya. Sa mga kinaiinisan ko roon, pakyu kayo sa earth. Pero sa mga kaibigan ko, hanggang sa muling pagkikita.

Pasensya sobrang daming mura, ganoon ako 'pag masaya!

Gusto ko lang din i-share 'yung salawikain kong moderno na base sa mga krisis na nagaganap sa bansa ngayon. Kasama ito sa eksam. At masaya ako kaya ko ito iseshare, kahit na negatibo ito. Wala lang, trip lang, bakit ba, masaya ako e. Heto:

"Kung hindi maagap pumila at lumabas,
tiyak sa hapag walang bigas."

"Ang pagtaas ng presyo ng gasolina at mga bilihin,
simula nang pagpapapogi para sa 2010."

at

"Problema sa kuryente dapat palakihin,
para lumulubhan kahirapan hindi mapansin."

E di ayun. Alam mo na kung bakit ako masaya. At dahil sobrang saya ko talaga, at gusto kitang isama sa kasiyahan ko, bibigyan kita ng isang malaking hamburger!


 
tinipa ni Bote. noong 2:53 PM | Permalink | 0 comments
Thursday, May 08, 2008
Bilang Batang Manunulat
Ilang tanong para sa Penster.ph, isang site ng mga bago at propesyonal na manunulat ng bansa. Susubukan ko itong sagutin bago mag-eksam palipat ng kurso sa Malikhaing Pagsulat.

1. Since our site values pseudonyms, what does your username mean, at least to you?

- akoitosibote? Wala, ako naman talaga si Bote. Bote bilang palayaw sa apelyido namin. Kumbaga, tradisyon na pinagpatuloy ko lang. Siguro may makahihinuha na nito.

2. How long have you been writing?

- Nasa ikalimang baitang ako sa elementarya noong magsimula akong magsulat para sa pahayagan namin. Nasa ikaanim ako noong nakaranas akong lumaban para sa National Schools Press Conference. Mga ikatlong taon ko sa hayskul bago ko natutunan na may puso pala ako para sa mga malikhaing akda.

3. Why do you write?

- Siyempre noong una, cathartic o para sa pansariling kasiyahan at fulfilment. Pero ngayon, madalas, nababasa ko ang mga isinusulat ko bilang pansira sa mga pinaniniwalaang totoo ng nakararami.

4. In what way does your avatar relate to you?

- Larawan ko nung bata ako yung avatar ko. Iconic yung kuha e, gustung-gusto ko yung puwesto ko na may hawak pa ko na mahabang riple, tapos parang batang matanda yung dating. Mahilig ako sa mga batang parang matatanda na kumilos.

5. What is the frequency of your writing?

- Walang eksaktong panahon kung kailan ako nakapagsusulat e. Basta may idea, humaharap na ko sa kompyuter.

6. In the very virtues of writing, are you emotional or cerebral? If both, to what extent is your convergence?
- Pareho nga siguro. Lamang siguro yung pagiging cerebral sa paraang nalilimitahan ko yung pag-iral ng emosyon ko sa mga naisusulat ko.

7. Name books that influenced you the most.
- Ang Paboritong Libro ni Hudas ni Bob Ong para sa pagpapaunlad ng wika at pagdadala sa kabataan ng panitikan. The Pretenders ni F. Sionil Jose para sa mala-pelikulang daloy ng kuwento. Yung iba hindi na libro na nakaimpluwensiya sa akin e. Tulad ng kolum tuwing Lunes ni Ser Butch Dalisay sa The Philippine Star, ilang malilikhaing gawa sa Palanca, at iba pa.

8. Name the authors in your own Hall Of Fame.

- F. Sionil Jose, Jose Dalisay, Eric Gamalinda, Rogelio Sicat, Haruki Murakami(kahit hindi pa ko nakakabasa ng buong akda niya at nasa wishlist ko pa lang siya.)

9. To what extent do you believe in the power of words?
- Walang kasing lalim ang sugat na maaaring magawa ng mga salita.

10. Is there a certain scheme to your style of writing?
- Madalas sarkastiko ako sa mga naisusulat ko. May dating sa 'kin yung pagsulat na parang nagrereverse psychology.

11. What are your mannerisms while your writing?

- Hindi na ako nakapagsusulat sa papel, pero minsan, maiikling tula na lang. Mas sanay na ako sa harap ng kompyuter. Kailangan may ibang browser na nakabukas, para pag huminto panandalian yung ideya ko, may titingnan akong iba. Kailangan parang nagkukuyakoy yung dalawang tuhod ko.

12. Which sort of writing do you prefer: typing or handwriting? Why?

- Nasabi ko na, typing. Hindi ko alam, nakalakihan ko na siguro. Pero minsan nga, nakapagniniig pa rin yung bolpen at papel ko.

13. Does it bother you when someone asks you about yourself?

- Medyo, madalas pala. Malihim akong tao e, madalas, pabiro yung sagot ko.

14. Isn't it a fact that we only yield our thoughts totally to the people to whom we truly yield our bodies?

- Siguro pero hindi ako naniniwala. Nakakakuha tayo ng ideya doon, pero hindi naman ito absolute. May iba pa namang napagkukuhanan ng mga ideya.

15. If you believe in such, what do you think is the chief obstacle to the transparency of writer to reader and vice versa?

- Para sa akin, ang responsibilidad lang ng manunulat ay ang magsulat at magsulat ng totoo sa sarili. Wala na itong responsibilidad sa mambabasa niya. Nasa bumabasa na lang kung paano niya magugustuhan o di magugustuhan ang isang akda.

16. As a human who writes, what is the Truth for you?
- Ang katotohanan ay
hiwalay sa lahat ng itinatakda ng lipunan.

17. Can't a truth be expressed independently of the person who expresses it?

- May kakayahan ang tao na gawin lahat, maging ang magtakip.

18. Are you sure that you know everything there is to know about yourself? Have you ever been tempted by psychoanalysis?

- Hanggang sa ngayon, binabasa ko pa rin ang sarili ko. Hindi ko alam kung may pagkakataong matatapos ang pagbasa ng isang tao sa kaniyang sarili. Hindi rin ako Freudian e, pero may paghanga ako sa psychoanalytic theories niya.

19. In writing, what would be your greatest project if given enough time and resource?

- Nobela o kahit koleksiyon ng mga tula. Nobela o aklat ng mga tula na mababasa at matatanggap ng lahat at hindi ng mga nakapag-aral lang.

20. What is your view about inspiration?

- Walang nabuong mahusay at katanggap-tanggap nang walang inspirasyon.

21. What is happiness for you? Are you happy with your life?

- Ang pagiging masaya ay pagiging kuntento. Kuntento naman ako sa ngayon.

22. Is there anything you want to change in the way you’re writing right now?

- Gusto ko pa mapagyaman pa yung bokabularyo ko. Siyempre, kaunting basa pa.

23. Besides visual art, how do you apply perspective in your writings?

- Kulturang popular!

24. How do you live these days?

- Paulit-ulit. Paminsan nagsasawa, pero nakatitiis pa naman.

25. If music occupies a large place in your life, what for you are the best music to recommend?
- Kadikit ng panulat? Foreign? Amy Winehouse at A Perfect Circle. Local? Up Dharma Down at Radioactive Sago Project. Masarap magsulat habang nakikinig ng jazzy mysterious aura.

26. What is art? Is there a highest form of art?
- Ang sining ay para sa lahat, ang sining ay para sa nakararami. Malikhaing paraan ng pagsasabi ng katotohanan.

27. Admiration: is that a feeling you are familiar with? How do you spark as an admirer?

- Hindi naman umaabot sa pagkastalker.

28. How do you come up with ideas? Do you apply automatic writing?

- Biglaan. Paminsan kahit isang linya lang o isang salita, naiisip ko na 'to bilang materyal panulat.

29. How do you label you own style of writing?

- Sarkastiko, patawa, reverse psychology na paeffect.

30. Do you believe that writing saves lives or friends in that sense? How/Why?

- Siguro. May mga pagsulat na therapeutic, tulad ng ilang spoken word at poetry reading therapy ni Ser Vim Nadera.

31. What can you suggest to budding writers?

- Sa ngayon naman, budding writer pa rin ako. Sulat pa at basa lang nang basa.

32. Have you been published/ won in a national or any literary contest? When and where? What’s the feeling of being recognized in a such a way?
- Hindi pa kaya hindi ko alam ang pakiramdam. Hindi ko kasi alam kung maituturing na literary contest yung mga Schools Press Conference sa Journalism noong elementarya ko. Kung oo, masaya yun. Self Contentment.

33. Does writing need commitment?

- Oo naman, katulad ng lahat bahay na pinag-iigihan.

34.Who are best writers in the country for you at this day?
- Eugene Evasco, Vlad Gonzales (bias sa mga propesor? ha-ha.) Mykel Andrada. Allan Popa. F. Sionil Jose.

35. What is the role of Penster to you? Does it have the standards of a good literary site? What are your suggestions.
- Gusto ko yung workshop sa net style nito. Ayos, para sa katulad naming baguhang manunulat.

36. Having your first book, what would it be like? Title/Cover/Agenda/Price?
- Hindi ko pa 'to naiisip, pero babalitaan kita pag meron na.

37. What is your mission in writing?
- Makapagpamulat.
 
tinipa ni Bote. noong 7:19 PM | Permalink | 1 comments